نيازسنجي آموزضي زنان روستايي شهرستان دَيِّر براساس مذل بوريچ و تحليل كوادرانت و مقايسه آن با ديذگاه كارشناسان خانه بهداشت دهياري و مراكز خدمات روستايي

سرمايه گذاري براي اشتغال زنان به عنوان منابع انساني بالقوه كشور ، علاوه بر بهره مندي از مشاركت آنان در توسعه اقتصادي، زمينه توسعه همه جانبه كشور را فراهم مي آورد. پژوهش حاضر با هدف نيازسنجي آموزشي زنان روستايي شهرستان دير براساس مدل بوريچ و تحليل كوادرا نت و مقايسه آن با ديدگاه كارشناسان انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از جهت روش گردآوري اطلاعات توصيفي- پيمايشي مي باشد. جامعه آماري شامل 7354 نفر از زنان روستايي و40 نفر از كارشناسان بودند كه از كارشناسان سرشماري صورت گرفت وحجم نمونه آماري با استفاده از فرمول كوكران 176تعين شد كه اين تعداد با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ، از بين زنان روستايي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل بخش هاي ويژگي هاي فردي و سنجش ميزان مهارت و اهميت مولفه هاي آموزشي بود . روايي پرسشنامه با اعتبار صوري توسط نظر متخصصين و اساتيد مورد تأييد قرار گرفت و پايايي آن با آلفاي كرو نباخ 84/0 و86/0 به دست آمد. يافته هاي حاصل از مدل بوريچ نشان داد كه از ديدگاه زنان روستايي زمينه هاي نياز آموزشي در دو عرصه آموزش رايانه و خياطي و بر اساس نظر كارشناسان خانه بهداشت، دهياري و مراكز خدمات روستايي زمينه هاي نياز آموزشي در چهار عرصه آموزش رايانه ، پرورش قارچ، خياطي و صدف سازي از رتبه هاي آموزشي بالاتري برخوردار مي باشند. همچنين نتايج تحليل كوادرانت نشان داد از ديدگاه زنان روستايي و كارشناسان تعدادي از نيازهاي آموزشي با يكديگر مطابقت دارند ، بنابراين در نظر گرفتن يافته هاي اين پژوهش قبل از تدوين برنامه هاي آموزشي براي زنان پيشنهاد مي گردد.