نانوالياف پلي كپرولاكتون الكتروريسي شده براي مهندسي بافت استخوان

به تازگي علاقه به ساخت نانو الياف با استفاده از الكتروريسي با توجه به توانايي توليد الياف با ساختارهاي كنترل شده، جهت گيري ها و ابعاد افزايش يافته است. پليمرهاي مصنوعي داراي خواص مكانيكي بهتر و سرعت تخريب كمتري هستند. از اين رو در اين مطالعه، پلي (ε-كپرولاكتون) (PCL) به عنوان يك پليمر مصنوعي زيست سازگار انتخاب شد و داربست هاي نانوالياف PCL با استفاده از الكتروريسي در شرايط مطلوب ساخته شد. پس از اتصال عرضي، داربست ها مشخصه يابي شدند و با استفاده از ميكروسكوپ نوري، ميكروسكوپ الكتروني روبشي نشر ميداني(FE-SEM) و ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفتند. تصاوير تشكيل الياف با قطر نانومتري را نشان داد. اثر پارامترهاي فرايند بر تشكيل نانوالياف الكتروريسي شده پلي كپرولاكتون بررسي شد. نتايج اين پژوهش، علاوه بر توانايي الكتروريسي به عنوان يك روش موثر قابل ملاحظه براي ساخت داربست هاي PCL، نشان داد كه اين داربست ها با تخلخل بالا مي توانند ماتريس طبيعي خارج سلولي را به خوبي تقليد و شبيه سازي كنند و به طور بالقوه امكانات فراواني را براي كاربرد در زمينه هاي مهندسي بافت و طب ترميمي فراهم كنند و به ويژه انتخاب مناسبي براي كاربرد در مهندسي بافت استخوان خواهند بود.