بهينه سازي مدل زنجيره تأمين سبز در رتبه بندي شركت هاي تابعه هلدينگ انرژي گستر سينا با استفاده از مدل تصميم گيري چند هدفه

The optimization of the green supply chain model in ranking of energy gostar sina holding subsidiaries using multi-objective decision-making model

افزايش نگراني ها در مورد هشدارهاي محيطي، توليد كنند ها را مجبور به تلاش براي كاربرد راه كارهايي در زمينه مديريت محيطي نموده است. رويكرد مديريت زنجيره تامين سبز به عنوان يك ديدگاه جامع مديريت محيطي كه همه جريانات از تأمين كنندگان به توليد كنندگان و در نهايت به مصرف كنندگان را در بر مي گيرد، مورد توجه زيادي قرار گرفته است. مسئله اصلي اين تحقيق شناسايي شاخص هاي اصلي مديريت زنجيره تأمين سبز و ارائه مدلي در اين راستا و در نهايت انتخاب بهترين تأمين كننده از ديد ملاحظات زيست محيطي مي باشد. اين تحقيق در طي سه پرسش نامه متفاوت انجام گرفته است؛ شاخص هاي زنجيره تأمين سبز با مطالعه متون علمي و كسب نظر خبرگان صنعت مولد انرژي استخراج شد و 22 شاخص از هفت عامل )تامين كننده و خريد سبز ، طراحي و بسته بندي سبز ،توليد سبز ،توزيع و بازاريابي سبز، مديريت زيست محيطي، لجستيك معكوس، آموزش و پژوهش و فرهنگ سازي( مبناي تهيه پرسش نامه قرار گرفته است . سپس به رتبه بندي شاخص هاي مدل مديريت زنجيره تامين سبز به روش تحليل سلسله مراتبي فازي بوكلي پرداخته شد. و در نهايت سه شركت نفت بهران و شركت پالايش قطران ذغال سنگ و شركت پايندان با توجه مدل هفت عاملي، به روش تاپسيس فازي چانگ مورد سنجش قرار گرفتند.نتيجه اين پژوهش حاكي از آن بود كه دو شركت نفت بهران و شركت پايندان با اختلاف اندك به ترتيب رتبه اول و دوم، و شركت پالايش قطران ذغال سنگ در رتبه سوم قرار گرفت.