تاثير عوامل حياتي موفقيت در عملكرد اجتماعي كاركنان دانشگاه رازي كرمانشاه

هدف اصلي اين پژوهش شناسايي عوامل حياتي موفقيت (راهبردي، فني و عملياتي )در عملكرد اجتماعي كاركنان دانشگاه رازي كرمانشاه مي باشد. اين پژوهش برحسب هدف، كاربردي و بر حسب روش، توصيفي و از شاخه پيمايشي مي باشد. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان دانشگاه رازي استان كرمانشاه است كه در سال1394-1393 تعداد آنها در حدود 1000 نفر بوده است . از اين تعداد با استفاده از روش نمونه گيري كرجسي و مورگان (1970) تعداد 290 نفر به عنوان نمونه تصادفي در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه در ميان آنها توزيع شد. پس از فرآيند داده پردازي، محاسبات آماري (توصيفي، استنباطي) با استفاده از نرم افزار 20SPSS انجام شد. وضعيت عوامل حياتي موفقيت عملكرد اجتماعي سازمان از نظر كاركنان دانشگاه رازي استان كرمانشاه با ميانگين 79/ 2 در سطح كم تا متوسط بود، به اين معنا كه توجه به عوامل حياتي موفقيت در عملكرد اجتماعي در دانشگاه رازي در وضعيت ضعيف بود و از بين ابعاد عوامل حياتي موفقيت در عملكرد اجتماعي، عوامل راهبردي با ضريب تغييرات 253/ 0 و ميانگين 88/ 2 داراي بيشترين رتبه و عوامل فني با ضريب تغييرات 308 /0 و ميانگين 60 /2 كم ترين رتبه را در ميان پاسخگويان دارا بودند.