شناسايي و اولويت بندي روشهاي چابك سازي و تاثير آن بر عملكرد شركتها در صنعت هوايي ايران ‏( مورد مطالعه : هواپيمايي جمهوري اسلامي ايران (هما))‏

‎ ‎توانايي سازمان نسبت به دريافت سريع نيازمندي ها و تغييرات در نيازهاي مشتريان و پاسخگويي سريع در افزايش رضايت ‏مشتريان نقش بسيار مهمي را ايفا مي كند. از اين رو مي توان گفت يكي از ضرورت هاي سازمان هاي كنوني ، ايجاد سازماني ‏چابك به همراه كاركناني چابك براي پرورش نيروي متخصص توام با ويژگي چابكي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي و اولويت ‏بندي روشهاي چابك سازي و تاثير آن بر عملكرد شركت در صنعت هواپيمايي جمهوري اسلامي ايران انجام شده است به همين ‏منظور با استفاده از سه فرضيه: قابليت هاي فن آوري بر عملكرد شركت تاثير دارد، نوآوريهاي مشترك بر عملكرد شركت تاثير دارد ‏و يادگيري سازماني بر عملكرد شركت تاثير دارد به بررسي موضوع پرداخته شده است. براي شناسايي تأثير متغيرها بر يكديگر از ‏تحليل مسير استفاده گرديد. كه تحليل مسير و كليه تحليل هاي آماري به وسيله نرم افزار ‏SPSS ‎‏ و ‏PLS‏ انجام گرديد كه بين ‏متغيرهاي موجود موثر چابك سازي در شركت هواپيمايي جمهوري اسلامي ايران، قابليتهاي فن آوري با رتبه ميانگين 63 /5 از نظر ‏تاثير گذاري در رتبه اول و يادگيري سازماني با رتبه ميانگين 50/ 5 در رتبه دوم، نوآوريهاي مشترك با رتبه ميانگين 15 /3 در رتبه ‏سوم قرار دارد.‏