بررسي ارتباط ابعاد توانمندسازي روانشناختي با خلاقيت كاركنان (مطالعه موردي: شركت توزيع برق استان اصفهان)

اين مقاله به بررسي رابطه بين ابعاد توانمند سازى روانشناختي و خلاقيت كاركنان در شركت توزيع برق استان اصفهان مي پردازد. در اين راستا دو متغير توانمندسازي روانشناختي كاركنان (شامل 5 بعد احساس شايستگي، احساس مؤثر بودن، احساس اعتماد، احساس استقلال در كار و احساس معني دار بودن) و خلاقيت و نوآوري مورد سنجش و تحليل قرار گرفت. پژوهش حاضر با توجه به هدف آن، پژوهشي كاربردي است. ازلحاظ ماهيت و روش تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي مي-باشد و از پرسشنامه اى كه روايى و پايايى آن مورد تأييد بوده جهت جمع آوري داده ها استفاده شده است. جامعه آمارى تحقيق كليه كاركنان شركت توزيع برق استان اصفهان بوده كه 240 نفر مي باشند. از اين بين 150 پرسشنامه توزيع گرديد كه 126 پرسشنامه برگشت داده شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون يك متغيره وتحليل واريانس استفاده شده است. نتايج تحليل آماري به دست آمده نشان داد كه بين توانمندسازي كاركنان و خلاقيت رابطه معناداري وجود دارد. بنابراين پيشنهاد مي شود سازمان ها بخصوص شركت توزيع برق در پرورش كاركناني توانمند، خلاق، پويا و كارآمد اهميت بيشتري قائل شوند.