تعيين آغاز و پايان ماه هاي قمري در رصدخانه ي دانشگاه خوارزمي

در اين پژوهش به تعيين آغاز و پايان ماه هاي قمري براي يك قرن و بيشتر پرداخته ايم. در حال حاضر تعيين آغاز ماه هاي قمري در ايران بر مبناي رصد مستقيم و يا استفاده از تقويم-هاي نجومي قديمي است كه آن نيز مبتني بر مشاهدات مستقيم بوده و مكانيك سماوي در اين پيش بيني ها جايي ندارد. اين در حالي است كه انجام چنين پيش بيني هايي در رصدخانه ها و مراكز نجومي امروزين اساسا بر پايه ي مكانيك سماوي كه بسيار دقيق است انجام مي شود. در اينجا با بكارگيري ديناميك اجرام سامانه خورشيدي (خورشيد،هشت سياره و سه سيارك سرس، پالاس، و وستا) در چارچوب نسبيت عام و مسائل دخيل در رويت هلال ماه، از جمله طول و عرض جغرافيايي و نيز شرايط ديد محل، به پيش بيني اوقات ماه هاي قمري (نجومي و شرعي) پرداخته ونتايج بدست آمده را با پيشينه رويت هلال ماه نو مقايسه كرده و پارامترهاي مدل خود را كاليبره كرده و بدين سان توانسته ايم ضمن پيش بيني آغاز و پايان ماه هاي قمري نجومي با دقتي همسنگ پيش بيني هاي ناسا به پيش بيني آغاز و پايان ماه هاي قمري شرعي نيز بپردازيم، كه در مورد دوم انتظار ضريب درستي بالاي 95 درصد را داريم.