بررسي تأثير برخي عوامل محيطي بر پراكنش حجمي درختان نمدار(Tilia begonifolia Stev.) در شفارود گيلان

برآورد موجودي حجمي تودههاي جنگلي و نحوه پراكنش آن، از نكات مهم و ضروري در برنامهريزي واحدهاي جنگلي است. عوامل محيطي از تاثير زيادي در نحوه پراكنش پايهها و تغييرات حجمي گونهها برخوردارند. نمدار يكي از گونههاي جنگلهاي شمال ايران است كه در مناطق با شرايط مختلفي پراكنش دارد. به منظور بررسي تاثير برخي عوامل محيطي بر پراكنش حجمي گونه نمدار در جنگلهاي شفارود گيالن، سريهاي 7، 16 و 17 جنگل مذكور انتخاب و بررسي شد. آماربرداري به روش تصادفي منظم با ابعاد شبكه 200 × 200 متر انجام و 62 قطعه نمونه دايرهاي شكل 10 آري برداشت شد. براي هر قطعهنمونه، مختصات جغرافيايي و در داخل هر قطعه نمونه، قطر برابر سينه و ارتفاع، مختصات جغرافيايي تكتك درختان، فاصله و آزيموت تمامي درختان از مركز قطعه نمونه اندازهگيري و ثبت شد. همچنين جهت دامنه، ارتفاع از سطح دريا و شيب قطعات نمونه، مشخص شد. نتايج نشان داد كه گونه نمدار در رويشگاه ميان بند )با دامنه ارتفاعي 600 تا 1000 متر از سطح دريا(، بيشترين ميانگين تعداد در هكتار را دارد. بين حجم درختان نمدار در ارتفاعات مختلف از سطح دريا، اختالف معنيداري وجود داشت و بيشترين پراكنش حجمي نمدار مربوط به رويشگاه پايينبند )با دامنه ارتفاعي 100 تا 500 متر از سطح دريا(، دامنه شمال شرقي و شيبهاي كمتر از 30 درصد بود.