سطح ويژه برگ گونه‌هاي بلوط و ارتباط آن با آلودگي به موخور

سطح ويژه برگ (نسبت سطح برگ به وزن خشك آن) از جمله مهم ترين شاخص هاي بوم شناختي است كه به طور كلي نشان دهنده تبادل انرژي و زي توده بوم سازندگان است. مقدار اين شاخص به شرايط محيطي و عملكرد دروني گياه وابسه بوده و نوسانات زيادي در توده هاي جنگلي دارد. در اين پژوهش سطح ويژه برگ هاي موخور و سه گونه بلوط ميزبان آن شامل برودار (Q. brantii)، دارمازو (Q.infectoria)، ويول (Q.libani) در جنگل هاي ميرآباد سردشت بررسي شد. ابتدا از هر گونه بلوط 10 درخت آلوده به موخور در كلاسه قطري 40 تا 50 سانتي متر انتخاب شد. از هر درخت 5 برگ بلوط و 5 برگ موخور جمع آوري شدند. سپس وزن تر برگ ها و سطح برگ ها در آزمايشگاه اندازه گيري شد و پس از خشك كردن برگ ها در آون، وزن خشك آن ها نيز به دست آمده و مقايسات آماري لازم انجام شد. نتايج نشان داد كه سطح ويژه برگ هاي بلوط با يكديگر اختلاف آماري معني داري (05/ 0 P) دارند. همچنين سطح ويژه برگ هاي موخور نيز در ميزبان‌هاي مختلف اختلاف آماري معني داري (05 /0 P) دارند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه سطح ويژه برگ گونه‌ميزبان بر ميزان آلودگي به موخور تاثيرگذار است.