بررسي آثار تغييرات مكرر شيوه هاي مديريت بر جنگلهاي شمال كشور

در سالهاي اخير فرضيه آسيبپذيري جنگلهاي هيركاني بهاستناد سه دليل مطرح شده است. يكي رفتارهايي كه آسيب آنها حتمي است، ديگر مشاهدات زميني دال بر تخريب اصل سرمايه و سوم پيامدهاي ناشي از صدمات قبلي است. بنابراين، براي رفع اين تهديدها طيف متنوعي از راه حلهاي مختلف از تعطيلي تمام فعاليتها و دخالتها تا تقويت آنچه تاكنون انجام شده، ارائه ميشوند. تغييرات روشهاي فني تخصصي نيز ممكن است توجيه كننده سير ناكارآمدي يا سير بلوغ طرحهاي جنگلداري تعبير شوند. بررسي حاضر با تحليل وضعيتها در سير زماني تغيير شيوههاي مديريت انجام شده است. ميزان تاثير هريك از چهل عامل مرتبط با تغيير و تخريب منابع طبيعي شمال كشور برحسب زمان و موقعيت جغرافيايي آنها تفاوت نشان ميدهند. اين عوامل در پنج گروه قابل دستهبندي هستند: مديريت و ساختار سازماني، قانوني و قضايي،اجتماعي و اقتصادي ساكنين آبخيزها و دشتهاي شمال كشور، دام و دامداري در جنگل، فني و اجرائي. در بررسي حاضر بهلحاظ رعايت اختصار، از بين اين عوامل به برخي از آنها پرداخته شده است كه اهم آنها عبارتند از : تغييرات تشكيلات سازمان جنگلها و مراتع، ظرفيت حفاظتي و حاكميتي دولت، تغيير مشخصات اجتماعات انساني، نظام آموزشي و تربيت نيروي انساني، روشها و دستورالعملهاي تهيه، اجرا و نظارت طرح، روشهاي آماربرداري، شيوههاي احيا، عمليات پرورشي، روشهاي بهرهبرداري، مشخصات طبيعي و وضعيت فعلي جنگلهاي هيركاني براساس نتايج پژوهشها و مطالعات مستند. پيشنهادها: ارتقاي سطح سازمان جنگلها و مراتع، اجراي قانون افزايش بهرهوري و برنامه صيانت جنگلهاي شمال كشور، استفاده از تجربه شش دهه جنگلداري شمال كشور، محور قرار دادن نتايج مطالعات طرحها در تصميمگيري و هدف گذاري طرحهاي جنگلداري، بازنگري دستورالعمل تهيه و پايش طرحها براساس جنگلداري پايدار، استفاده از روشهاي نوين آماربرداري و بيومتري و فناوريهاي مناسب مطالعات جنگل، بهرهگيري از ظرفيت مشاركت متخصصين، سمنها و جوامع محلي در فرايندهاي مختلف مديريت و حفاظت منابع طبيعي.