طرح تنفس يا تداوم اجراي طرح جنگلداري؟

پس از تشكيل سازمان جنگل ها در سال 1338 و تصويب قانون جنگل ها و مراتع كشور، بهره برداري از جنگل ها چه دولتي و چه خصوصي، مستلزم تهيه و اجراي طرح جنگل داري شد. از اهداف مهم طرح هاي جنگل داري، به تعادل رساندن جنگل است. نمي توان بدليل عدم جامعيت طرح هاي تهيه شده و يا عدم رعايت برخي اصول، اساس طرح جنگل داري را زير سئوال برده و با حذف آن، طرح هاي نامناسب را جايگزين كرد. طرح تنفس جنگل ها يكي از طرح هايي است كه به منظور ممنوعيت بهره برداري تجاري از جنگل هاي شمال كشور مطرح شده است. بايد توجه كرد كه طرح جنگل داري، صرفا طرح بهره برداري نبوده و با هدف بهره برداري تهيه نمي شود. با اينكه جنگل يك سرمايه است و مي تواند بطور مستمر درآمدزا باشد، ولي هدف اصلي از دخالت در جنگل هدايت توده به منظور اصلاح آن است. تهيه و اجراي صحيح طرح هاي جنگل داري ضامن بقاي جنگل بوده و اختلالات پيش آمده، عمدتا مربوط به عوامل ناسازگار با جنگل، از جمله دام، جنگل‌نشين، زمين‌خواري، تجاوز به جنگل‌ها و غيره است. طرح تنفس با حذف طرح جنگل داري، باعث دوري جستن از عمل به وظايف شده و بجاي چاره جويي در حل مشكلات موجود، موضوع مديريت بهينه جنگل را از دستور كار خارج مي كند كه سبب بروز مشكلات ديگري خواهد شد. نكته مهمتر اينكه، منابع طبيعي نيازي به دخالت ما ندارد و اين نياز ما است كه در طبيعت دخالت مي-كنيم .