ارزيابي ريسك مسير خطوط لوله نفت خام و فرآورده هاي نفتي شركت خطوط لوله و مخابرات نفت ايران منطقه شمال با استفاده از روش تلفيقي فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي و FMEA

نفت و گاز از منابع اصلي مصرف سوخت در جهان مي باشند كه از طريق خطوط لوله از يك مكان به مكان ديگر منتقل مي شوند. بسياري از خطوط لوله به علت قدمت، فاكتورهاي محيطي، طراحي بد و حفاظت و تعمير و نگهداري نامناسب در معرض زوال و تخريب قرار گرفته اند. طبيعت و اثر ريسك در مراحل مختلف چرخه عمر پروژه هاي خطوط لوله انتقال متفاوت است. اگر چه در سالهاي اخير پژوهشهاي متعددي از جنبه هاي مختلف در مورد ارزيابي ريسك خطوط لوله انجام شده است، ولي تحقيقات جامع اندكي در زمينه ارزيابي ريسكهاي خطوط انتقال نفت صورت گرفته است، كه نياز به تحقيقات بيشتر در اين زمينه را نمايان مي سازد. بنابر اين هدف ما از انجام تحقيق چگونگي شناسايي و ارزيابي ريسكهاي مسير خطوط لوله نفت خام و فرآورده هاي نفتي شركت خطوط لوله و مخابرات نفت ايران را با روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي مي باشد. نتايج نشان دادند، ريسكهاي ايجاد اختلاف فشار و پارگي خط در نقطه پوسيدگي در اثر بستن ولو، پارگي و شكست خط لوله در اثر فرسودگي، عدم توانايي تهيه قطعات به علت تحريم، پارگي خط يا ترك خوردن لوله در اثر رانش زمين، آب بردگي و پارگي خط در مسير عبور رودخانه بيشترين اهميت را دارا هستند. در انتها پيشنهادات كابردي ارائه شده است.