نقش شريان هاي ارتباطي درون شهري در توسعه پايدار محيط زيست شهر آمل

موضوع پايداري زيست محيطي طي سه دهه پاياني قرن بيستم به طور ويژه اي مورد توجه بسياري از افراد به خصوص محققين و دولت ها بوده و از آنجايي كه شهرها امروزه به عنوان مهم ترين عوامل مؤثر بر پايداري زيست محيطي به شمار مي روند تقاضا براي توسعه پايداري شهري وشهرهاي پايدار مهم ترين چالش فراروي بشريت در قرن بيست و يكم است. اولين گام در هر برنامه ريزي شهري كه توسعه پايدار سكونتگاه ها است، شناخت جامع از چگونگي پراكندگي جمعيت و نحوه ي ارتباط آن ها با هم از طريق شريان هاي درون شهري مي باشد. هدف از اين مقاله بررسي نقش شريان هاي ارتباطي درون شهري در توسعه پايدار محيط زيست شهر آمل مي باشد. جامعه آماري 383 نفر از شهروندان شهر آمل مي باشند كه پاسخگو به سوالات بوده اند. اين تحقيق يك روش توصيفي _ تحليلي است. جمع آوري اطلاعات ميداني با استفاده از ابزار پرسشنامه تكميل و با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تحليل قرار گرفته شده است. نتايج نشان داد با استناد به نتيجه آزمون t (25/81) در خصوص رابطه بين شريان هاي ارتباطي و توسعه پايدار محيط زيست شهر آمل، بايد اذعان داشت كه با اطمينان 99/0 و سطح خطاي كمتر از 01/0 تفاوت آماري معني‌داري بين ميانگين فرضي(3) و ميانگين بدست آمده(58/34) وجود دارد و با توجه به GIS بدست آمده (000/0) مي توان بيان داشت كه، بين شريان هاي ارتباطي درون شهري و توسعه پايدار محيط زيست شهر آمل رابطه وجود دارد.