پي جويي خاستگاهاي ستيز اجتماعي

هدف مقاله حاضر، به پرسش نهادن اين مسئله است كه منابع ستيز اجتماعي كدامند؟ در برسي سؤال فوق، از تحليل نظري در مقياس كلان استفاده شده، بدين معني ابتدا گفتمان هاي گوناگون رقيب و بعضا موازي و با اشتراك پارادايمي معرفي شده‌اند. و سپس نگارنده حداقل سه گفتمان اساسي در اين حوزه را مطرح نموده است. گفتماني كه منشا ستيز اجتماعي را در ويژگي‌هاي روانشناختي افراد پي جويي مي‌كند (ديدگاه هاي روانكاوي و در كنار آن نظريه بازمانده هاي ويلفردو پارتو). يا ريشه اين پديده را در ويژگي‌هاي زيستي افراد جستجو ميكند (نظريات زيست شناختي). گفتماني كه تمامي صور ستيزاجتماعي را در برساختگي اجتماعي جستجو مي كند (ماركسيسم، نوماركسيسم، نظريه هژموني گرامشي و نظريه تفاوتي پست مدرنيسيم و پسا ساختارگرايي). مدعاي نگارنده اين است كه در بين اين سه گفتمان، گفتمان برساختگي اجتماعي از صراحت، تجربه پذيري و تعميم پذيري بيشتري برخوردار است.