تاثير بكارگيري اثرات نامعيني در عملكرد سازه‌هاي فولادي مهاربندي شده با توجه به ضوابط جديد ويرايش 4 استاندارد 2800

افزايش نامعيني در سازه، باعث عملكرد مطمئن¬تر آن هنگام زلزله شده و به ما اجازه مي¬دهد ضريب رفتار بزرگ¬تري را براي سازه در نظر بگيريم. تحقيقات نشان مي¬دهد اگر براي تحمل نيروي زلزله در يك راستا از سازه، تعداد عناصر مقاوم جانبي كم باشد (درجه نامعيني كافي براي تحمل نيروهاي جانبي وجود نداشته باشد)، توانايي سازه در هنگام زلزله براي رسيدن به عملكرد مطلوب در جذب انرژي و تامين شكل¬پذيري كاهش مي-يابد. به همين منظور در آيين نامه¬هاي لرزه¬اي پارامتري به نام ضريب نامعيني سازه تعريف شده كه با ρ نشان داده مي¬شود. بر مبناي ضوابط جديد استاندارد 2800، در ساختمان¬هاي بيش از 3 طبقه نيروي برش پايه در هر يك از امتدادهاي اصلي ساختمان بايد در ضريب نامعيني ρ مربوط به آن امتداد ضرب شوند، كه اين ضابطه بسته به نوع طراحي سازه مي¬تواند منجر به افزايش نياز لرزه‌اي گردد. در اين مطالعه، به اختلاف نتايج مربوط به ضوابط دو ويرايش سوم و چهارم اين استاندارد پرداخته شده است. نتايج حاصل بيانگر آن است كه در سازه¬هاي متعارف 3 تا 8 طبقه نتايج طراحي توسط دو ويرايش داراي اختلاف قابل ملاحظه و در سازه¬هاي بلندتر اختلافي بين طراحي در دو ويرايش مشاهده نخواهد شد.