بررسي رابطه دين و دموكراسي در انديشه علامه مودودي

در آغاز قرن بيستم با ورود انديشه هاي مدرن به جوامع اسلامي بارزترين نمود آن تغيير و تحول در نظام سياسي و اجتماعي بود، بحث رابطه دين و دموكراسي وارد مرحله جديدي شد و واكنش هايي از سوي انديشمندان و روشنفكران ديني و غير ديني به دنبال داشت. علامه مودودي با استفاده از مباني اسلامي به طرح نظريه اي براي تمام ابعاد زندگي در جامعه اسلامي پرداخته كه متاثر از شرايط حاكم و گفتمان هاي رقيب انديشه ي اسلامي مي باشد. علامه مودودي تحت تاثير فضاي سياسي پاكستان به طرح نظرياتي در باب حكومت و نظام سياسي _اجتماعي بر مبناي اسلام پرداخت، وي درتلاش بود الگويي كامل براي زندگي مسلمانان ارائه دهد و با كنكاش در متون ديني پاسخي براي تمام مسائل سياسي اجتماعي پيدا كند. تلاش مودودي براي ساختن اين راه حل ها و رفع شبهات و برچسب هاي كهنگي كه توسط سكولارها به دين وارد مي شد و همچنين ايجاد ارتباط بين اسلام و دموكراسي باعث شده كه انديشه هاي وي داراي انسجام كافي نباشد و در گاهي موارد دچار تناقص شوددر پژوهش حاضر تلاش مي گردد با استفاده از روش و نظريه هرمنوتيكي اسكينر برداشت و قرائت مودودي از دين و تاثير اين نوع نگاه بر انديشه هاي سياسي اجتماعي او مور تحليل و بررسي قرار گيرد.