بررسي كاربرد مفهوم وصل در آثار عرفاني حضرت امام خميني (ره)

در تحقيق و پژوهش هاي عرفان اسلامي به «وصل»به عنوان يك موضوع مستقل و به مفهوم عرفاني، كمتر پرداخته شده، بلكه همواره در ضمن موضوعات ديگر مطرح گرديده است. بالاترين مرتبه سير انسان به اتفاق نظر همه عرفا «وصل» و دستيابي به جاودانگي و ابديّت است كه در واقع هدف اصلي بشر در طول تاريخ بوده است. رسيدن به اين مرحله، در سايه فناي في الله و بقاي بالله ميسر مي باشد. موضوع اصلي اين پژوهش«بررسي موارد كاربرد مفهوم وصل در آثار حضرت امام خميني(ره)» مي باشد كه آثار عرفاني حضرت امام مورد بررسي قرار است. اين پژوهش به تبيين حقيقت «وصل» پرداخته وحقيقت«فنا و بقا» و عدم وجود استقلالي ماسوي الله و به عبارت ديگر ظهور و نمود بودن عالم در آن بيان شده و بدين وسيله سعي شده به يك سري از سؤالات در زمينه وصل پاسخ داده شود. عارف با فناي در وجود بي نهايت و فنا ناپذير حق، از تمامي قيود و حدود رها شده و به بقاي حق باقي مي گردد. همچنين با معرّفي و كنكاش در آثار عرفاني امام خميني(ره) مفهوم عرفاني وصل و ديدگاه هاي آن عارف واصل در اين زمينه استخراج و تبيين گرديده است.در پايان به اين نتيجه مي رسيم كه در كتاب آداب الصلواه وديوان اشعار بيش ترين كاربرد و در كتاب مصباح الهدايه و انسان كامل كمترين كاربرد دارد.