از آشناسازي تا طريقت: ضدساختار و شكل گيري نمادهاي دوگانه در تصوف

مناسك گذار سهم عمده اي در معنادهي به حيات ديني دارند. در طول مناسك گذار افراد آموزش مي بينند و توانايي شان در پذيرش موقعيت هاي اجتماعي- ديني سنجيده مي شود. اين مناسك وقفه اي در زندگي به وجود مي آورند كه طي آن، فرد از موقعيت اجتماعي اش جدا و پيش از آنكه به موقعيت ديگر دست يابد، براي مدتي در آستانه ورود به موقعيت دوم يادر وضعيت ضدساختار قرار مي گيرد. وضعيت ضدساختار به كمك نمادهاي دوگانه تعريف مي شود. گذار از موقعيت مؤمن به موقعيت عارف، صوفي را در وضعيت ضدساختار نشان مي دهد. وضعيت ضدساختار توسط نمادهاي دوگانه و در تقابل با ساختار بيان مي شود؛ صوفي به وسيله وارونه سازي اصطلاحات و تعابير، شرايط ويژه خودش را گزارش مي كند. در واقع، آنچه شناخت ضدساختار را ممكن مي سازد، نه تنها حضور آن در كنار ساختار بلكه قرار گرفتن آن در مقابل ساختار است.