(تبيين احكام ديه زخم سر و صورت از ديدگاه فقهاي اماميه)

ديه در اسلام بر معيار ارزش معنوى انسان مقتول نيست، بلكه يك دستور خاصى است كه ناظر به مرتبه بدن انسان كشته شده مى‏باشد، و داراي صور مختلفي است كه ديه ي شجاج يكي از موارد آن به شمار مي رود. ديه شجاج در سر و صورت برابر است و به زخم هايي مي گويند كه توسط فرد جاني بر سر و صورت مجني عليه ايجاد مي شود. اين مقاله كه به روش توصيفي نگارش يافته است، با توجه به ابتلاي زياد جامعه ي اسلامي به اين مسأله، انجام اين پژوهش ضرورت يافته است؛ ضمن اين كه موضوعيت يا عدم موضوعيت داشتن شتر در تعيين ديه، از آن مباحثي است كه مي طلبيد مورد توجه قرار گيرد و ديدگاه فقها در مورد آن تبيين گردد. فلذا به بررسي احكام ديه زخم و جراحت هاي سر و صورت از منظر فقهاي اماميه متاخر و متقدم پرداخته مي شود.