واكاري اثرات اشتغال زنان در الگوي جامعه اسلامي و ارائه مدل نظري مناسب بر مبناي دين

خانواده، سنگ بناي جامعه بزرگ انساني است ودر استحكام روابط اجتماعي و رشد تك تك افراد جامعه نقش مهمي دارد. تلاش براي استحكام خانواده و سلامتي آن، زمينه سلامت و سعادت عمومي را فراهم مي سازد. خانواده يك سرمايه انساني در جهان امروز مي باشد و سرماية انساني، به منزلة با ارزش ترين ذخيرة هر ملت، در ر شد پربار حوزه هاي اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي جوامع نقشي بسزا دارد . لازمة پويايي ملت ها، احساس هماهنگي و هم نوايي در جهت سهيم شدن با فرايند رشد كشورهاست. از اين منظر، در جهت گيري و سياستگذاري كلان نظام اقتصادي، در نظر گرفتن قشر هاي مختلف، به ويژه زنان، توجه ويژه اي مي طلبد . تجربة جهاني نشان داده است پرداختن به شعار حضور زنان در فعاليت هاي اقتصادي و اجتماعي تنها با تكيه بر اينكه نيمي از جمعيت جوامع اند، نگاهي سطحي به بحث حضور زنان در عرصة فعاليت هاي اجتماعي و اقتصادي است . غفلت از زمينه ساز هاي فرهنگي و زيربناييِ لازم، پيامد هايي دارد كه گاه سرماية انساني را در فرايند توسعه به مخاطره مي اندازد. اين مقالة به واكاري اثرات اشتغال زنان در الگوي جامعه اسلامي در مقايسه با الگوي جوامع ديگر مي پردازد. با مروري بر الگوهاي مختلف توسعه از قبيل الگوي توسعة كلاسيك، الگوي توسعة سوسياليستي، الگوهاي توسعة نئوكلاسيك و الگوهاي توسعة سرمايه داري غرب ، زمينه را براي پيشنهاد الگوي توسعة دين محور فراهم مي سازد. در اين الگو جايگاه كار در اسلام و مفهوم توسعه، بررسي، و با نگاهي تطبيقي ابعاد مختلف توسعه به لحاظ ساختار و كارايي مرور مي شود. در ادامه وضعيت اشتغال زنان در ايران را بررسي مي كند. گرچه در پي بررسي وضعيت اشتغال زنان در ايران بوده است ، بخش چشمگيري از آن به مبا حث تاريخي ديگر كشورها، و تئوري هاي اقتصادي مربوط به كار زنان اختصاص يافته ، و در بخش دوم موضوع اشتغال زنان را به ويژه پس از انقلاب اسلامي واكاوي كرده است . همچنين در پايان براي ارتقاي وضع زنان در حوز ة فعا ليت هاي اقتصادي كشور به راه كارهاي بسيار كلي بسنده كرده است.