مروري بر مفاهيم و مدل هاي استرس شغلي

استرس شغلي، نوعي اختلال مزمن رواني است كه در اثر شرايط سخت كاري به وجود مي آيد و روي ‏عملكرد فردي و سلامت جسمي و ذهني افراد تاثير مي گذارد‎ ‎بسياري از افراد شاغل، خصوصا در محيط ‏هاي كاري دچار اضطراب، استرس يا افسردگي مي شوند . در روانشناسى استرس به معنى تحت فشار ‏روحى و روانى قرار گرفتن تلقى شده است.در اين حالت جسم و روان به تقاضاهاى درونى و بيرونى با فشار ‏پاسخ مى دهند. استرس هنگامى رخ مى دهد كه فرد واكنش هاى خود را در مواجهه با محرك هاى درونى ‏و بيرونى ناتوان ببيند كه همانا پيامد آن از دست رفتن تعادل روانى فرد است.با توجه به تبعات منفي اين ‏پديده بايستي حتماً سطح استرس مورد كنترل قرار بگيرد. جهت مديريت استرس هم نياز به اقدامات از ‏سوي فرد و هم از سوي مدير است. بنابراين اين مقاله در صدد است تا مروري بر تعاريف استرس و خصوصاً ‏استرس شغلي، مراحل استرس، واكنش هاي ناشي از استرس، مدل هاي استرس و عوامل استرس زاي ‏شغلي نمايد . همچنين در انتهاي مقاله به تعاريف و مراحل و نشانه هاي فرسودگي شغلي- به عنوان يكي ‏از پيامدهاي منفي استرس- پرداخته مي شود تا از اين رهگذر رهنمودي براي مديران و نيز خود كاركنان ‏فراهم نمايد تا بتوانند بر تيعات منفي استرس غلبه كرده و از مزاياي مثبت آن در جهت ايجاد انگيزه و ‏بهبود سطح تلاش و در نهايت بهبود عملكرد فردي و سازماني بهره مند گردند