بررسي تبخير Mg در جوشكاري ليزر پالسي آلياژهاي آلومينيوم

هدف از اين تحقيق، بررسي تاثير پارامترهاي جوشكاري به ويژه افزايش فركانس روي تبخير Mg به عنوان يك عنصر با فشار بخار كم در جوشكاري ليزر پالسي آلياژهاي آلومينيوم مي باشد. بدين منظور آلياژهاي آلومينيوم با درصد Mg مختلف شامل 5083، 5454، 2024 و 6061 تحت جوشكاري ليزر پالسي Nd:YAG در مد هدايتي قرار گرفتند. افت نامطلوب Mg در آلياژهاي آلومينيوم روي خواص و تركيب فلز جوش موثر است. در اين مطالعه، مدلي براي تبخير Mg فلز جوش در جوشكاري ليزر پالسي توسعه يافت و ميزان تبخير Mg فلز جوش در هر كدام از شرايط جوشكاري ليزر پالسي محاسبه و پيش بيني شد. بررسي هاي ميكروسكوپي، شبيه سازي عددي جوشكاري ليزر پالسي از طريق نرم افزار ABAQUS و آناليز فلز جوش از طريق EDS نيز صورت گرفت. نتايج تجربي حاصل از آناليز فلز جوش و نتايج پيش بيني شده توسط مدل ارائه شده نشان داد در حرارت ورودي ثابت جوشكاري، با افزايش فركانس در جوشكاري ليزر پالسي آلياژهاي آلومينيوم، ميزان مطلق تبخير Mg از حوضچه مذاب كاهش مي يابد. ولي به دليل كاهش حجم حوضچه جوش در قطر اسپات لكه ثابت، غلظت تبخير Mg از حوضچه مذاب افزايش مي يابد. همچنين نشان داده شد روند تغيير تبخير Mg با افزايش فركانس براي آلياژهاي با Mg بالاتر برجسته تر است.