تاثير عصاره سيلوسايبين بر روي كاهش علايم خستگي مزمن در مدل تمريني استرس اجباري موش هاي سوري نژاد NMRI

مقدمه: خستگي مزمن يكي از تظاهرات سندروم بيش تمريني است و حدودا 10% از اجتماع را درگير كرده و كيفيت زندگي را تحت تاثير خود قرار مي دهد. تاكنون اتيولوژي خستگي مزمن به درستي شناخته نشده است و بسياري از ورزشكاران براي رفع خستگي پس از تمرين و بهبود كارآيي از مكمل هاي آمينواسيد و نيز محرك هاي مجاز و ممنوعه استفاده مي كنند. هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير عصاره سيلوسايبين بر روي كاهش علايم خستگي مزمن در مدل تمريني استرس اجباري موش سوري نژاد NMRI بود. روش شناسي: پژوهش حاضر از نوع تجربي با مدل حيواني و با طرح پيش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماري تحقيق حاضر موش سوري نژاد NMRI با بازه وزني 20-30 گرم بود. پس از يك هفته سازگاري حيوانات با محيط با توجه به معيارهاي ورود به تحقيق به صورت تصادفي به دو گروه مساوي كنترل و تجربي تقسيم شدند. در اين تحقيق به منظور ايجاد مدل تمريني استرس اجباري موشها با استفاده از دستگاه تردميل، يك ساعت تحت تمرين استرس اجباري قرار داده شدند. اين تمرين 5 روز در هفته تا 28 روز ادامه داشت و در كنار تمرينات عصاره سيلوسايبين يك ساعت پس از هر جلسه تمرين به حيوانات به شيوه گاواژ تجويز شد. قبل و پس از اجراي پروتكل تمريني و مصرف عصاره سيلوسايبين آزمون تحمل تمرين و ميزان سروتونين كل مغز از آزمودني ها گرفته شد. براي تحليل نتايج و اندازه گيري تفاوت معني داري ميان گروهها از آزمون آناليز واريانس استفاده شد. كليه نمودارها و آناليزها از خروجي نرم افزار Grsphpad Prism 6 بود. تجزيه و تحليل آماري: يافته هاي تحقيق نشان داد در آزمون تحمل تمرين، گروه تجربي فعاليت حركتي بيشتري از خود نشان داد و زمان بيشتري بر روي تردميل نسبت به گروه كنترل دويدند. همچنين مقدار سروتونين كل مغز در موشهاي گروه تجربي با عصاره به طور معني داري كاهش نشان داد. نتيجه گيري: با توجه به نتيجه تحقيق حاضر مي توان پيشنهاد كرد كه مصرف عصاره سيلوسايبين به صورت مداوم و در طي تمرينات مي تواند باعث كاهش علائم خستگي مزمن و به دنبال آن ريكاوري و عملكرد بهتر ورزشكار شود.