ارتباط بين شيوه هاي اعمال قدرت مربيان و احساس خشنودي ورزشكاران تيم هاي استان خراسان رضوي

هدف از تحقيق حاضر، بررسي ارتباط بين شيوه هاي اعمال قدرت مربيان با احساس خشنودي ورزشكاران مرد عضو تيم هاي ورزشي استان خراسان رضوي مي باشد. نمونه تحقيق با استفاده از جدول مورگان از بين جامعه 1300 نفري ورزشكاران سطح باشگاه ها، 285 نفر به صورت تصادفي از 5 رشته گروهي و 5 رشته انفرادي انتخاب شدند و به پرسشنامه قدرت مربيان هالورد ويتسايد (2000) و پرسشنامه احساس خشنودي ورزشكاران ريمر و چلادوري (1998) پاسخ دادند. ثبات دروني پرسشنامه قدرت مربيان از ديدگاه ورزشكاران 89/ 0=r ، و پرسشنامه احساس خشنودي ورزشكاران نيز 89 /0=r برآورد گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آمار توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (ضريب همبستگي كندال و آزمون U مان- ويتني و آزمون كروسكال – واليس، آزمون كولموگروف- اسميرنوف براي بررسي توزيع طبيعي داده ها) استفاده شده است. يافته هاي تحقيق نشان داد كه بين شيوه هاي اعمال قدرت مربيان و احساس خشنودي ورزشكاران در كل، به جز شيوه قدرت تنبيه و رضايت ورزشكاران در سطح معني داري 05/ 0 درصد رابطه معني داري وجود دارد. اين بدان معني است كه به جز شيوه اعمال قدرت تنبيه توسط مربيان، بقيه شيوه هاي اعمال قدرت مربيان موجب احساس خشنودي ورزشكاران و در نتيجه بهبود عملكرد ورزشكاران خواهد شد.