بررسي وضعيت فني و مهندسي اماكن ورزشي درآموزش و پرورش و نقش آن بر پيشرفت ورزش دانش آموزي

در سالهاي اخيرسياست ساخت اماكن ورزشي مورد توجه قرارگرفته است به نحوي كه هرشهر و منطقه اي دركشوراز سالن هاي ورزشي بسياري برخوردار مي باشند.طبيعتا درراستاي توسعه اين اماكن هزينه هاي گزافي جهت احداث صرف مي شوند.اماآياواقعا همه براساس اصول صحيح احداث مي شوند؟پژوهش حاضراز نوع توصيفي – پيمايشي و به صورت تحقيقات ميداني انجام گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش را سرپرستان ، مربيان شاغل در اماكن ورزشي آموزش وپرورش وتعداد باشگاه و اماكن ورزشي آموزش وپرورش شهرستان شيروان را تشكيل مي‌دهند.ابزار اندازه گيري دو پرسشنامه محقق ساخته مشخصات فردي، شغلي واماكن ورزشي بود كه روايي محتوايي ودروني آن ها توسط اساتيد متخصص مديريت ورزشي باآلفاي كرونباخ(86/.) تاييد گرديد. در اين تحقيق از آمار توصيفي براي خلاصه كردن و طبقه بندي داده‌هاي خام و محاسبه ميانگين، فراواني داده‌ها، انحراف معيار و رسم نمودارها و جداول استفاده گرديد و همچنين براي تجزيه و تحليل داد‌ه‌ها از روشهاي ذيل استفاده شده است. از آزمون آماري ضريب همبستگي اسپيرمن براي تعيين روابط بين متغيرها استفاده شده است.از آزمون رتبه بندي فريدمن جهت رتبه بندي متغيرهاي دخيل در توسعه ورزش استفاده شده است. جهت تجزيه وتحليل داده ازنرم افزار Excel وSpss استفاده شده است نتايج حاكي از آن بود كه دربررسي ارتباط بين توسعه وگسترش اماكن ورزشي آموزش وپرورش وتوسعه ورزش هاي همگاني در پيشرفت ورزش دانش آموزان همبستگي مثبت ومعني داري در سطح ( 01 0/0= P) وجود داشت. همچنين در رتبه بندي متغيرهاي دخيل در توسعه ورزش،به ترتيب اولويت توسعه كمي ياشگاه ها، گسترش كيفي باشگاه ها، تعداد ورزشكاران نخبه،ميزان سرمايه گزاري و وجود نيرو هاي متخصص بيشترين عو امل اثر گزار را در توسعه ورزش به خود اختصاص داده است.