رابطه مقاومت بتن در سنين مختلف با سيمان هاي گوناگون

بتن يكي از پرمصرف ترين مصالح ساختماني است. مقاومت بالاي بتن در مقابل آب, سهولت شكل دادن به آن براي ساخت اجزاي مختلف سازه و سهولت دسترسي و ارزاني از دلايل عمده كاربرد گسترده بتن است.دسته بندي بتن ها از نقطه نظر مقاومت,در اروپا و بسياري ديگر از كشورها رايج است و بتن با مقاومت متوسط(20 تا 40 مگاپاسكال)كه به بتن معمولي نيز معروف است در اغلب كارهاي ساختماني استفاده مي شود. [1] در ساختمان‌ها و سازه‌هاي متعارف، بويژه وقتي از سيمان‌هاي پرتلند با روند عادي كسب مقاومت مانند نوع 1 استفاده مي‌شود، معمولاً از سن مقاومت مشخصه 28 روزه در مشخصات فني و آيين‌نامه‌ها استفاده مي‌گردد. در برخي سازه‌ها ممكن است سن مقاومت مشخصه كمتر يا بيشتر از 28 روز باشد. در سال‌هاي اخير با توجه به گستردگي استفاده از سيمان‌هاي آميخته (با درصدهاي قابل توجهي از پوزولان‌هاي طبيعي يا مصنوعي و يا سرباره‌ها) و براي كاهش توليد و مصرف كلينكر سعي مي‌شود در حد امكان سن مقاومت مشخصه بتن پروژه‌ها بيش از 28 روز انتخاب شود تا از پتانسيل مقاومتي اين نوع سيمان‌ها به نحو احسن استفاده گردد. [2] از آنجا كه مقاومت بتن تابعي است از پيشرفت هيدراته شدن سيمان,كه پديده اي نسبتا كند است,بنابراين روند كسب مقاومت بتن هايي كه با شرايط يكسان ,ولي با انواع مختلف سيمان پرتلند ساخته مي شوند يكسان نيست و بتن هاي ساخته شده با سيمان هاي مختلف در سنين مختلف روند رشد مقاومت متفاوتي دارند. با وجود طيف وسيعي از انواع سيمان در كشور, بعضا بتن‌هاي تهيه شده از انواع مختلف سيمان‌هاي استاندارد, ويژگي هاي متمايز كننده مورد انتظار را دارا نمي باشند . در اين تحقيق با انتخاب سيمان نوع 425-1 و 2 به عنوان پر مصرف ترين سيمان هاي كشور و ساخت بتن با عيار (Kg/cm3) 350 به عنوان پر مصرف ترين عيار بتن با مصالح يكسان و رواني برابر و عمل آوري در شرايط يكسان سعي در ارزيابي , تحليل و مقايسه همزمان نتايج مقاومت فشاري بتن ها شده است تا روند رشد مقاومت و همچنين نسبت مقاومت فشاري بتن هاي ساخته شده با سيمان هاي مختلف در سنين 3و7و28 روزه بررسي شود.