اثر ارتفاع بر خصوصيات لرزه اي ساختمان هاي بتني با بادبندهاي همگرا در چيدمان هاي هسته مركزي و منظم

مقاوم سازي سازه ها در برابر نيروهاي جانبي زلزله همواره يكي از اهداف طراحان سازه بوده است. براي رسيدن به اين هدف سيستم هاي جانبي مختلفي با توجه به نوع سازه ايجاد گرديد و با گذشت زمان بهينه شد. براي سازه هاي بتني معمولاً از سيستم هاي باربر جانبي قاب خمشي و يا قاب خمشي توام با ديوار برشي استفاده مي گردد. در اين مطالعه به بررسي استفاده از سيستم مهاربند فولادي همگرا در سازه هاي بتني و تاثير آن بر پارامترهاي لرزه اي سازه پرداخته شده است. براي بررسي جامع تر سعي گرديد تا تاثير عواملي مانند ارتفاع سازه و جانمايي بادبندها بر روي نتايج حاصله هم مورد توجه قرار گيرد. تمامي طرح ها با نرم افزار قدرتمند SAP مدل گرديده و تحت تحليل استاتيكي غير خطي قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهد كه با افزايش ارتفاع شكل پذيري افزايش يافته است. همچنين با كاهش ارتفاع، افزايش ضريب شكل پذيري در چيدمان منظم ملموس تر مي باشد.