تأثير نحوه‌ي اعمال ضرايب ترك‌خوردگي ديوارهاي برشي بر پاسخ ديناميكي قاب‌هاي بتن‌آرمه

ايجاد ترك‌هاي كششي در اعضاي قاب‌هاي بتن آرمه سبب كاهش سختي اين المان‌ها مي‌شود. آيين نامه‌هاي طراحي روش‌هايي جهت تأثير اين كاهش سختي در مدل سازه‌اي پيشنهاد كرده‌اند. يكي از روش‌هاي متداول كه آيين‌نامه‌ي ACI 318 نيز به آن اشاره كرده است، اعمال ضرايب كاهش دهنده‌ي سختي به اعضاي مختلف تحت عنوان ضرايب ترك خوردگي است. تكنيك‌هاي متفاوتي در اعمال اين ضرايب به المان‌هاي قاب بتني جهت نزديك شدن رفتار مدل رياضي سازه به مدل واقعي آن توسط محققين و مهندسين طراح ارائه شده است. در اين تحقيق، يك نمونه قاب بتني پنج طبقه‌ي سه بعدي با اعمال ضرايب ترك خوردگي با روش‌هاي مختلف، مدل و تحليل ديناميكي طيفي شده است. ضرايب مورد نظر با فرض ترك خوردگي ديوار برشي يك بار به پارامترهاي ديوار و پارامترهاي خمشي المان مرزي ستون، يك بار به پارامترهاي خمشي و محوري المان مرزي ستون، يك بار به المان دمبلي و يك بار با توصيه‌ي آيين‌نامه‌ي ACI 318-14 به اعضا اعمال شده است و پاسخ‌هاي ديناميكي همچون زمان تناوب ديناميكي، ضريب مشاركت مودي، سختي طبقه و جابجايي نسبي طبقات در اين حالت‌ها مورد تحليل و ارزيابي قرار گرفته است. بر اساس نتايج به دست آمده، ضريب كاهش سختي بايد در سختي محوري ستون المان مرزي تأثير داده شود تا رفتار مدل به رفتار واقعي نزديك‌تر شود. همچنين استفاده از ضريب 5/0 براي كاهش سختي همگي اعضاي سازه در مقابل بارهاي جانبي به دليل كاهش جابجايي نسبي، باعث اقتصادي شدن طرح خصوصا در ابعاد مي‌گردد.