ارتباط علي بين بازار گرايي و عملكرد تجاري با نقش ميانجي نوآوري سازماني در شركت هاي توليد تجهيزات ورزشي كشور ايران

مقدمه و هدف: آشفتگي روند تجاري، سبب شده كه، شركت ها از گرايش هاي مختلفي براي افزايش عملكرد خود در بازار استفاده كنند. بر اين اساس، پژوهش حاضر به دنبال بررسي تأثير بازارگرايي بر عملكرد تجاري با نقش ميانجي نوآوري سازماني در شركت هاي توليد و ساخت تجهيزات ورزشي كشور ايران است. روش شناسي: روش پژوهش حاضر بر مبناي هدف از نوع كاربردي، از حيث نحوه گردآوري و اجرا، توصيفي-علي و از نظر نوع داده هاي گردآوري شده از نوع كمي است. جامعه آماري شامل همه مديران ارشد، مياني و عملياتي شركت هاي توليد و ساخت تجهيزات ورزشي كشور ايران تعداد 300 نفر مي باشد. حجم نمونه طبق جدول مورگان، 169 نفر به صورت كاملا تصادفي و داوطلبانه انتخاب شدند. همچنين، تجزيه و تحليل داده هاي توصيفي با استفاده از نرم افزار SPSS و براي آزمون فرضيات پژوه،ش از نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. يافته ها: نتايج حاكي از اين است، كه بازارگرايي و نوآوري سازماني بر عملكرد تجاري شركت ها و همچنين از طريق متغير ميانجي نوآوري سازما ني تأثير مثبت و معني داري دارند. بحث و نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر ضمن تاييد يافته هاي ساير پژوهشگران نشان داد كه شركت ها مي توانند با بر طرف كردن ضعف هاي مربوط به نوآوري فرآيند و از طريق مقايسه مداوم سيستم هاي عملياتي با استاندارد هاي جهاني، بروز رساني شيوه هاي كاري، بهره مندي از تكنولوژي در جهت بهبود كيفيت محصولات، سرمايه گذاري در سيستم هاي عملياتي جديد و آموزش تكنولوژي جديد به پرسنل، در جهت افزايش فروش و دستيابي به سهم بازار بيشتر و توانايي حفظ و افزايش مشتريان اصلي، راه را براي پيشي گرفتن از رقبا هموار كنند.