بررسي اثربخشي مديران ورزشي و غيرورزشي از طريق مسئوليت پذيري اجتماعي سازمان

پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان اثربخشي مديران ورزشي و غيرورزشي از طريق مسئوليت پذيري اجتماعي سازمان، اجرا گرديد. روش پژوهش توصيفي – همبستگي و جامعه آماري كليه ي مديران ورزشي در اداره كل ورزش و جوانان و مديران ورزشي و غير ورزرشي اداره كل آموزش و پرورش استان مازندران به تعداد 168 نفر بود كه با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه 143 نفر برآورد گرديد و با در نظر گرفتن افت آزمودني 150 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب و به پرسشنامه هاي پژوهش پاسخ دادند. روايي پرسشنامه ها از طريق تأييد چندين صاحبنظر صورت گرفت و پايايي پرسشنامه هاي مسئوليت پذيري اجتماعي و اثربخشي مديران از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 92/ 0 و 93 /0 به دست آمد. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين مسئوليت پذيري اجتماعي و اثربخشي مديران ورزشي و غيرورزشي همبستگي معني دار و نسبتاً بالايي وجود دارد كه بر اساس رگرسيون خطي بايد گزارش داد كه اين همبستگي داراي پيش بيني مثبت است. به طور كلي يافته هاي پژوهش حاصل از آن است كه عليرغم عدم تفاوت مديران ورزشي و غيرورزشي در فرضيات، اما رابطه بين مسئوليت پذيري اجتماعي و اثربخشي در مديران ورزشي قوي تر بود. اين يافته ها نشان مي دهد كه مكانيسم هاي انگيزشي و روانشناختي در زمينه تخصصي افراد عامل تعيين كننده اي به شمار مي رود كه اين موضوع در ورزش بيشتر آشكار است.