شماره ركورد كنفرانس :
4357
عنوان مقاله :
تأثير اليسيتورهاي زيستي و غير زيستي بر برخي ژن هاي كليدي در مسير توليد گليكوزيدهاي استويول در گياه Stevia rebaudiana
پديدآورندگان :
رسولي دياكو diakorasouli@znu.ac.ir دانشگاه زنجان , ملكي بهرام دانشگاه زنجان , بهاري عباس دانشگاه زنجان , جعفري حسين مركز تحقيقات كشاورزي استان زنجان
كليدواژه :
استويا , اليسيتور , بيان ژن , كيتوزان , متيل جاسمونات و گليكوزيدهاي استويول
عنوان كنفرانس :
1st interntional congress on biotechnology of medicinal plants and mushrooms
چكيده فارسي :
در اين پژوهش اثر اليسيتورهاي كيتوزان، عصاره مخمر و متيل جاسمونات بر بيان ژن هاي KO، UGT85C2، UGT74G1 و UGT76G1 در مسير توليد گليكوزيد هاي استويول در گياه Stevia rebaudiana مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور گياه استويا تحت اليسيتورهاي مذكور با غلظت هاي 20، 40 و 80 ميلي گرم بر ليتر تيمار شدند و بعد از يك ماه برداشت از برگ هاي انتهايي انجام گرفت. نتايج حاصل نشان داد كه كيتوزان در غلظت 20 (ميلي گرم بر ليتر) باعث افزايش معني دار بيان ژن هاي UGT85C2 و UGT76G1 نسبت به تيمار شاهد (16 و 5 درصد) شد. همچنين غلظت 40 كيتوزان نيز باعث افزايش معني دار (14 درصد) بيان ژن UGT85C2 گرديد. تيمار متيل جاسمونات 20 باعث بيشترين ميزان بيان ژن KO گرديد كه به نسبت تيمار شاهد 13 درصد افزايش داشت. همچنين بيان ژن UGT85C2 تحت غلظت 20 متيل جاسمونات نيز افزايش معني داري نشان داد. طبق نتايج مشخص شد كه افزايش غلظت اليسيتوزهاي كيتوزان و متيل جاسمونات (80 ميلي گرم بر ليتر) بر بيان ژن هاي مسير گليكوزيدهاي استويول اثر منفي داشته و باعث كاهش بيان ژن شدند. عصاره مخمر در غلظت 40 باعث افزايش معني دار بيان ژن هاي UGT85C2 و UGT76G1 شد كه به نسبت تيمار شاهد به ترتيب 11 و 5 درصد افزايش بيان نشان دادند. به نظر مي رسد كه غلظت 40 نسبت به غلظت هاي 20 و 80 عصاره مخمر تأثير بهتري در افزايش بيان داشته است. بنابراين با توجه به نتايج بدست آمده در اين تحقيق، مي توان نتيجه گرفت كه اليسيتورهاي كيتوزان و متيل جاسمونات در غلظت هاي پايين و عصاره مخمر در غلظت متوسط، مي توانند از طريق تحريك بيان ژن هاي درگير در مسير توليد گليكوزيدهاي استويول و افزايش ميزان تركيبات شيميايي در توليد متابوليت هاي ثانويه گياه استويا تأثير گذار باشند.
