مطالعه قوم نگاري گياهان دارويي قابل استفاده توسط مردم محلي در منطقه ارسباران

يك مطالعه قوم نگاري در بين مردم محلي و عشاير منطقه ارسباران در شمال غرب كشور انجام شد. در اين تحقيق، اطلاعاتي از 68 گونه گياهي دارويي متعلق به 64 جنس و 34 خانواده ارائه شد. اين تحقيق روي جزئياتي از گياهان استفاده شده، بخش هاي مورد استفاده، روش استفاده، عمليات هاي دارويي درماني در بين قوم هاي عشايري و افراد محلي ارسباران تمركز كرده است. داده هاي تحقيق در فوصل بهار و تابستان 1394 با استفاده از مصاحبه از افراد مورد مطالعه جمع اوري شد. نتايج نشان داد كه خانواده هاي Lamiceae (11 گياه)، Asteraceae (هشت گياه)، Rosaceae (هفت گياه) به عنوان مهمترين خانواده گياهي مورد استفاده بودند. مهم ترين روش استفاده گياهان جوشاندن بود. گونه هاي نسترن وحشي، بابوه، درمنه و پونه بيشتر از بقيه گونه به عنوان دارو استفاده مي شدند. درمنه غالبا براي رفع عفونت هاي تخمداني زنان و نسترن وحشي براي عفونت هاي كليوي و رفع بيخوابي مورد استفاده قرار مي گيرد. قره قات يكي از گونه هاي مهم و بومي منطقه براي رفع ديابت و تنظيم فشار خون كاربرد دارد. مهمترين بخش مورد استفاده گياهان، برگها، سپس گل و ميوه بود. مي توان نتيجه گيري نمود كه گونه هاي زيادي در منطقه ارسباران با كاربردهاي دارويي متفاوت پراكنده اند كه افراد محلي استفاده متفاوتي از اين گياهان دارند و با توجه به دوري به سيستم مدرن پزشكي نقش مهمي در درمان اين افراد دارد.