اثر ساليسيليك اسيد بر رشد و غلظت برخي عناصر غذايي در گياهان ريحان تحت سميت روي

امروزه، به منظور كاهش اثرهاي منفي ناشي از تنش هاي مختلف، كاربرد تركيبات فنلي و تنظيم كننده هاي رشد مانند ساليسيليك اسيد (SA) مطرح شده است. در اين پژوهش، اثرهاي برهم كنش روي و SA درگياهان ريحان بررسي گرديد. گياهان 21 روزه به مدت ده روز در معرض غلظت هايي از سولفات روي ( 0 و 250 ميكرومولار) و SA (0 و 100 ميكرومولار ) قرار گرفتند اين پژوهش به ‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در چهار تكرار با تيمارهاي روي و ساليسيليك اسيد هر كدام در دو سطح انجام شد. علايم سميت روي مانند كلروز و نكروز در برگ‌هاي گياهان تحت تيمار روي مشاهده شد. تيمار با روي موجب كاهش معني دار وزن تر و خشك ريشه ها و اندام هاي هوايي شد (0/05 p ). همچنين محتوي عناصر معدني (Mg ،Fe ،Ca ،P ، K )در ريشه ها و اندام هاي هوايي گياهان تحت تيمار روي به شدت كاهش يافت (0/05 p ). اما محتوي Nدر ريشه هاي اين گياهان افزايش و در اندام هاي هوايي به طور معني داري كاهش يافت (0/05 p ). تجمع روي در ريشه‌ها به مراتب بيشتر از بخش‌هاي هوايي گياه بود. گياهان تحت تنش روي كه در معرض SA قرار گرفتند، در مقايسه با گياهاني كه فقط تحت تاثير تنش روي بودند، كاهش علايم سميت و بهبود رشد را نشان دادند. در اين گياهان SA موجب كاهش انتقال روي از ريشه به اندام هاي هوايي شده و محتوي عناصر معدني را در تيمارهاي روي به طور معني داري افزايش داد (0/05 p ). اين يافته ها نشان مي دهند كه SA با توقيف روي در ريشه ها و بهبود تغذيه عناصر معدني به طور قابل توجهي موجب برطرف شدن اثرات سمي روي در گياه ريحان شده است.