بررسي اثرات نوع محيط كشت و غلظت تنظيم كننده هاي رشد بر شاخه دهي و ريشه زايي گل محمدي رقم كاشان 2

به منظور تعيين بهترين محيط كشت و تركيب هورموني جهت شاخه زايي و ريشه زايي ريزنمونه هاي گل محمدي آزمايشي به صورت فاكتوريل و در قالب طرح كاملاً تصادفي با 5 تكرار در آزمايشگاه كشت بافت گياهي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بجنورد در سال 1395 انجام شد. در مرحله اول آزمايش باززايي شاخساره ها در پاسخ به تركيب محيط كشت و تركيب هورموني آنها مورد بررسي قرار گرفت. فاكتور هاي مورد بررسي شامل: سطوح مختلف تنظيم كننده هاي رشد BAP در 5 سطح(2،1/0،1،،5/0،5 ميلي گرم درليتر) و NAA درسه سطح (0،1، 1/1 ميلي گرم درليتر) و محيط كشت (MS و WPM) بود، به همين منظور از قطعات تك گره ساقه گياهان پرورش يافته در گلخانه به منظور تهيه ريزنمونه استفاده شد. نتايج نشان داد كه تفاوت معني داري بين محيط هاي كشت مورد استفاده و غلظت هاي مختلف تنظيم كننده رشد در رابطه با ويژگي هاي باززايي شاخساره وجود داشت. بيشترين طول شاخساره در محيط كشت WPM مشاهده و درصد باززايي و تعداد شاخساره در هردو محيط يكسان بود. اثر متقابل دو تنظيم كننده رشد نشان داد تيمار 2 ميلي گرم BAP و بدون NAA داراي بيشترين طول شاخساره بود. بهترين تيمار جهت طول شاخساره محيط كشت WPM به همراه غلظت هورموني 1/5 ميلي گرم در ليتر BAP با 0/5 ميلي گرم در ليتر NAA بود و با تيمار محيط كشت WPM به همراه غلظت هورموني 2 ميلي گرم در ليتر BAP با 0/1 ميلي گرم در ليتر NAA تفاوت معني داري نداشت. بيشترين تعداد شاخساره درمحيط كشت WPM به همراه تيمار هورموني 2 ميلي گرم در ليتر BAP و 0/1 ميلي گرم در ليتر NAA بود كه با تيمار محيط كشت MS با 2 ميلي گرم , BAPبدون مصرف NAA در يك سطح اماري بود. كاربرد تنظيم كننده رشد NAA در محيط كشت باعث كاهش درصد باززايي شاخساره شد. بيشترين درصد باززايي شاخساره در غلظت 2 ميلي گرم درليتر BAP بدون هورمون NAA در محيط WPM و محيط MS با 1 ميلي گرم BAP و بدون NAA مشاهده شد. در مرحله دوم آزمايش واكنش محيط هاي كشت به غلظت هاي مختلف تنظيم كننده IBA(1،2 و 3ميلي ليتر) به منظور ريشه زايي شاخساره ها مورد ارزيابي قرار گرفت و نتايج نشان داد كه محيط MS حاوي 1 ميلي گرم IBA. داراي بيشترين شاخص هاي ريشه زايي بود.