بررسي متابوليت هاي ثانويه در پنج جمعيت گل گاوزبان ايراني در (Echium amoenum Fisch. C. A. Mey.) در مشهد

گل گاوزبان ايراني گياهي علفي، دو ساله يا چند ساله و از گياهان دارويي مهم خانواده Boraginaceae مي باشد. تدوين و اجراي برنامه هاي مؤثر در راستاي احياء، حفاظت و بهره برداري كارآمد از گونه هاي دارويي با شناخت ويژگي ها و نيازهاي اكولوژيكي آن ها جزء ضروريات است. گل گاوزبان ايراني گياه دارويي ارزشمندي است و توليد آن براي تآمين نيازهاي صنايع دارويي داراي ارزش بالايي مي باشد. بنابراين، مطالعه تأثير اقليم بر عملكرد كمي و كيفي اين گياه ضروري به نظر مي رسد. هدف از انجام اين آزمايش بررسي تغييرات كيفي گلبرگ گل گاوزبان جمع آوري شده از مناطق مختلف به منظور كشت در مشهد است. اين تحقيق بر پايه طرح كاملآ تصادفي با پنج جمعيت مختلف گل گاوزبان ايراني ( شامل قزوين، جواهرده، اشكور، شاهرود و مشهد) در چهار تكرار و هر تكرار شامل شش بوته طي سال هاي 1397-1396 انجام شد. بذور جمع آوري شده در اسفند ماه در مشهد كاشته شدند و پس از گلدهي خصوصيات كيفي گل از نقطه نظر رنگ و توانمندي آنتي اكسيداني مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بيانگر تفاوت معني دار ميزان آنتوسيانين، فعاليت آنتي اكسيداني، ميزان فنول، فلاونوييد و كلروفيل بين جمعيت ها بود. نمونه هاي جمع آوري شده از منطقه الموت از نظر پارامترهاي كيفي اندازه گيري شده نسبت به ساير جمعيت هاي مورد مطالعه وضعيت مناسبتري داشت. به طوريكه نمونه هاي تهيه شده از قزوين و جواهرده (رامسر) به ترتيب بالاترين درصد و ميزان متابوليت هاي ثانويه را توليد نموده و براي كشت در منطقه مشهد پيشنهاد مي گردند