گياه دارويي ميخك: تركيبات شيميايي، خواص دارويي، اهميت و كاربرد

استفاده از گياهان داروئي و داروهاي گياهي توسط بشر در درمان و پيشگيري از بيماري ها داراي قدمت و سابقه اي طولاني برخوردار مي باشد. ميخك (Syzygium aromaticum) درختي هميشه سبز از خانواده Myrtaceae است كه غنچه هاي خشك شده آن بسيار معطر مي باشد. اين گياه بيشتر در مناطق اندونزي، ماداگاسكار، هند، سريلانكا و ايسلند وجود دارد. اين گياه به صورت سنتي به عنوان دارو براي بيماري تنگي نفس و انواع حساسيت كاربرد دارد. علاوه بر اين، ميخك داراي خاصيت ضد سرطاني و آنتي اكسيداني مي باشد. به طور كلي در مطالعات مختلف انجام شده روي فراورده هاي ميخك فعاليت هاي ضد قارچي، ضد باكتريايي، آنتي اكسيداني، ويروس كشي آن به اثبات رسيده است. تركيبات اين گياه شامل موادي مانند اوژنول، پروپنيل، فنول، آلفا-كوپائن، كاريوفيلن، آلفا-هومولن، آلفا-فارنسن، كادينن و اكسيد كاريوفيلن مي باشد. به طور تخصصي، اوژنول به عنوان يك تركيب فعال از اسانس گل ميخك جدا شده است و اين تركيب داراي خواص ضدميكروبي مي باشد. هدف از اين پژوهش، مروري كلي بر گياه داروي ميخك و اسانس آن و بررسي تركيبات، خواص ضد ميكروبي و ضد باكتريايي اسانس ميخك و اهميت و كاربرد آن در طب قديم و جديد مي باشد