بررسي رفتار ديواهاي برشي فولادي داراي بازشو بر مبناي انرژي اتلاف شده

زلزله يكي از عوامل مختلف طبيعي است كه موجب ايجاد خسارت در سازه ميشود. به منظور مقابله با نيروي زلزله لازم است تا عناصر مقاومي در سازه قرار گيرند كه توانايي مقابله با اين نيرو و استهلاك انرژي آن را داشته باشند. اين وظيفه در سازه، توسط عناصري همچون اتصالات خمشي، مهاربندها، ميراگرها و ...، انجام ميپذيرد. ديوارهاي برشي فولادي نيز از جمله عناصر مهاربندي قابها هستند كه از قرارگيري يك صفحۀ فولادي در دهانۀ قاب به وجود ميآيند. يكي از محدوديتهاي استفاده از ديوارهاي برشي، دشواري در ايحاد بازشو در آنها است كه براي محدوديتهاي معماري مورد نياز هستند. وجود بازشو در ديوار برشي، به ويژه در مواردي كه ابعاد آن بزرگ است و يا موقعيت آن در طبقات مختلف يكسان نيست، مي تواند اثرات نامناسبي بر روي رفتار سازه ايجاد نمايد. به همين منظور در اين پژوهش سعي شده است تا تاثير موقعيت و ابعاد بازشو در ديوارهاي برشي فلزي بر روي استهلاك انرژي آنها در زلزله بررسي شود. در مدلسازيهاي مربوطه از بارگذاري چرخهاي استفاده شده است. تحليل غير خطي مدل ها در نرم افزار ABAQUS نشان مي دهد كه وجود بازشوهاي بزرگ در نواحي لبهاي ديوار برشي فولادي، باعث ايجاد ناپايداري در حلقههاي هيسترزيس بار تغيير مكان مي گردد. همچنين هرچه ابعاد بازشو در ديوار برشي فولادي بيشتر باشد، ميزان انرژي اتلاف شده ناشي - از پلاستيك شدن المانها نيز كاهش مي يابد.