تبيين مفهوم زيبايي شناسي و معرفي نظريه هاي مرتبط با ترجيحات بصري منظر

زيبايي به عنوان يكي از كشش هاي روح بشر، دلكش ترين پديده ي هستي بوده و ادراك آن يكي از بهترين موهبت هاي خداوند مي باشد. توضيح مفهوم زيبايي از گذشته تا به امروز دغدغه ي بسياري از انديشمندان بوده و هريك از آن ها تعاريف و مفاهيمي را در اين زمينه ارائه كرده اند. همچنين مطالعات مختلفي در زمينه ي شناخت عوامل موثر بر زيبايي شناسي و روند ادراك آن انجام شده است. در عهد باستان و قرون وسطي، زيبايي را از خصوصيات عيني شي مي دانستند كه قائم به فاعل شناسا نيست، اما در روند انجام پژوهش ها، محققان جنبه هاي عاطفي و روان شناختي زيبايي شناسي را كشف نموده و به تدريج، نقش پراهميت ناظر در زيبايي شناسي مطرح گرديد. بنابراين تجربه ي زيبايي شناسي، نتيجه ي ارتباط بين انسان و محيط بيان شد. منظر به عنوان يك پديده ي عيني و ملموس مي تواند توسط حواس انسان زيبا تلقي شود. يكي از روش هاي ارزيابي كيفيت زيبايي شناختي منظر بررسي ترجيحات كاربران مي باشد. در مقاله ي حاضر، پس از بررسي زيبايي، مفهوم و تاريخچه ي آن، اصلي ترين و شناخته شده ترين نظريات مطرح شده در زمينه ي ترجيحات منظر معرفي و به اختصار توضيح داده خواهند شد