راهكارهاي استفاده از الگوهاي اسليمي در ساختمان هاي بلند

ساختمان بلند، ارمغان قرن اخير است، كه به واسطه پيشرفت در عرصه هاي مختلف تكنولوژي را ه خود را به دنياي معماري باز نموده، و در مدت كوتاهي به كشورهاي اسلامي نيز نفوذ كرده است. به دليل عدم قرابت ساختاري و عملكردي اين گروه از ساختمانها با هنر اسلامي ، ناگزير شكافي ميان شهرهاي جديد، و الگوهاي اصيل ايجاد مي گردد. از اين رو پرداخت به موضع باززنده سازي اين كهن الگوها در ساختمان هاي نويني چون بلند مرتبه ها ضرورتي است كه اين نوشتار به دنبال آن است. در اين مجال، با نگاهي به مستندات اسلامي در موضوع بلندمرتبه سازي، رقابت بلند مرتبه سازي در كشورهاي اسلامي پيگيري مي شود، و در ادامه ضمن تبيين جايگاه و اهميت نقوش اسليمي در ساختمانهاي بلند، اين مهم در بخش هاي سايت پلان، منظرسازي، پلان، ايده هاي سازه اي، نماهاي ساختماني و فضاي داخلي بلند مرتبه ها دنبال مي گردد، كه در ذيل بيان امكان بهره گيري از هريك موارد در نمايش نقوش و هندسه اسليمي، نمونه هاي اجرا شده ي آن نيز عنوان مي شود. در ادامه نقاط قوت وضعف بهره گيري از نقوش اسليمي در هريك از موارد مطرح مي گردد، كه مي توان اذعان داشت، كه علي رغم امكان استفاده و ارزشمندي همه ي موارد، نماي بلند مرتبه ها به گونه اي فرصتي براي بومي سازي ساختمان بلند و برچسبي براي بلندمرتبه اي در كشور اسلامي است. از آنجا كه هدف اين مقاله بر ارائه راهكارهايي جهت بهره گيري از نقوش اسليمي در ساختمانهاي بلند مرتبه تمركز دارد، و چون بسياري از پژوهشهاي معماري بين رشته اي بوده و نيازمند روشهاي خاص تركيبي مي باشد، لذا اگر چه عمده مطالعات اين نوشتار متكي بر روش كتابخانه اي و بررسي منابع موجود است، اما بسط چنين پژوهشي نيازمند تحقيق تركيبي در حوزه هاي ميان رشته اي مرتبط با معماري است.