بررسي راهكارهاي طراحي اكوتكنولوژيك در معماري معاصركشورهاي اسلامي

در چند دهه اخير متاثر از دغدغه هاي زيست محيطي كه دركشورهاي مختلف بوجود آمده است، گرايش ها و رويكردهاي جديدي با هدف كمك به حفظ و استفاده بهينه از محيط زيست در معماري شكل گرفته است. يكي از اين روشها، رويكرد اكوتكنولوژيك مي باشد. اين رويكرد در حالي كه نهايتا سه دهه از ظهور آن ميگذرد، توانسته طيف وسيعي از ساختمانها و تلاشهاي مرتبط با آن را در محيطهاي علمي و فني شامل شود. در واقع اكوتك رويكردي نوظهور از معماري در دنياي معاصر مي باشد كه برخلاف نظر بسياري از صاحب نظران محيط زيست، با نگرش مثبت به تكنولوژي آن را در جهت حفظ محيط زيست پيرامون واستفاده بهينه از انرژي به خدمت گرفته است. همواره سنتها نقش تعيين كننده اي را در معماري معاصر كشورهاي اسلامي داشته و بوسيله معماران بومي وخارجي و به روشهاي گوناگون به كار رفته و از آنجايي كه موضوع محيط زيست در سنت و فرهنگ اسلامي نقش پررنگي را ايفا مي نمايد لذا توجه به اهميت اين موضوع وارايه راهكارهاي مدون و صريح در اين حوزه كمك شاياني به رسالت اين رويكرد درحوزه معماري خواهد داشت. بنابراين در اين پژوهش ضمن تحليل چگونگي بهره گيري از اين رويكرد درطراحي معماري، به بررسي و تحليل زيست محيطي مصاديق موفق جهاني از اكوتك در پروژه هاي معماري مي پردازد و ضمن بيان ضرورت اهميت اين موضوع در فرهنگ اسلامي در انتها با ارائه راهكارهاي طراحي اكوتكنولوژيك براي كشورهاي اسلامي جمع بندي خواهد شد.