حل مساله زمانبندي سلولهاي توليدي مجازي با استفاده از الگوريتم بهينهسازي كلوني مورچگان

در اين مقاله يك الگوريتم بهينه سازي كلوني مورچگان براي زمان بندي كارها در سلولهاي توليدي مجازي ارائه ميشود.يك سلول توليدي مجازي، نوعي سلول توليدي ميباشد كه در آن ماهيت فيزيكي براي سلولها قايل نميشوند، ولي ماشينها در يك ناحيه پيوسته به صورت فيزيكي دردسترس هستند. در اين مقاله چندين كار با فرآيندهاي توليدي متفاوت موجود ميباشند، بعبارت ديگر فرآيندهاي توليدي از چندين كار كه هركدام شامل چندين فعاليت است، تشكيل شدهاند. انواع مختلفي از ماشينآلات كه از هركدام به تعدادي موجود است در نواحي مختلف بستر كارگاه موجود مي باشند. ابتدا مساله بصورت مدل رياضي فرمولبندي ميشود و سپس مدل الگوريتم بهينهسازي كلوني مورچگان ارايه خواهد شد. هدف از مسئله زمان بندي، مينيمم سازي مسافت طي شدهي كل و زمان انجام آخرين فعاليت آخرين كار ميباشد. براي نشان دادن كارايي اينمدل، نتايج بدست آمده از الگوريتم بهينه سازي كلوني مورچگان با نتايج بدست آمده از الگوريتم ژنتيك مقايسه شدهاند. نتايج يك مجموعه از آزمايشهاي عددي كه به صورت تصادفي به وجود آمده اند بيانگر اين مطلب است كه هرچقدر تعداد كارها و فعاليتها كمتر باشند، الگوريتم بهينه سازي كلوني مورچگان جوابهاي بهتري را نسبت به الگوريتم ژنتيك ارايه ميكند