زمانبندي پروژه هاي تحقيقاتي با استفاده از روشهاي مسير بحراني در محيط فازي

زمان بندي پروژه يكي ازحوزه هاي جذاب براي محققين مديريت پروژه ميباشد وروشهاي متعددي براي حل اين مساله توسعه داده شده است درحاليكه دراغلب تحقيقات ازمدلهاي قطعي استفاده ميشود عدم قطعيت جز خواص ذاتي اغلب پروژه ها به ويژه پروژه هاي تحقيقاتي مي باشد رويكردهاي زمان بندي پروژه درشرايط عدم قطعيت به شيوه هاي مختلفي ازقبيل احتمالي فازي واكنشي استوار و تحليل حساسيت طبقه بندي ميشود دراين تحقيق به منظور درنظر گرفتن عدم قطعيت درزمان بندي پروژه هاي تحقيقاتي ازمنطق فازي استفاده گرديده است تئوري فازي بادرنظر گرفتن عدم قطعيت هاي موجود دردنياي واقعي رويكردي براي نزديك كردن برنامه زمان بندي پروژه به واقعيت مي باشد. دراين مقاهل مدت زمان فعاليت ها براساس نظرات خبرگان برحسب اعدادفازي مثلثي نمايش داده شده و سپس ازدو روش مبتني بربرنامهر يزي خطي فازي و رتبه بندي متريك فاصله جهت تعيين مسيربحراني درمحيط فازي استفاده شده است.