بررسي تجارب موفق جهاني در برخورد با فضاهاي عمومي فرسوده شهري

امروزه نحوه ي مواجهه و مداخله در بافت هاي فرسوده و قديمي در شهرها به عنوان يكي از چالش هاي برنامه ريزي و مديريت در شهرها قلمداد مي شود. لذا هدف از پژهش حاضر شناخت تجارب جهاني مناسب در برخورد و مداخله در اين بافت ها به ويژه در ميادين شهري با توجه به واقعيت هاي موجود جاري در آن ها در زمينه شاخص هاي كالبدي و جمعيتي، مي تواند براي تصميمات آتي در اين موضوع موثر واقع شود، جهت نيل به هدف مورد نظر اين پژوهش در صدد پاسخگويي به اين سوال مي باشد كه در جريان پديده ي جهاني شدن و سرعت در تغيير نيازهاي جامعه، بافت هاي قديمي شهري چگونه بايد با نيازهاي روز جامعه خود هماهنگ شوند. اين مسئله مديران شهري و طراحان را بر آن داشته تا براي معاصر سازي بافت هاي فرسوده و يا ارزشمند شهري كه قابليت پاسخگويي به نيازهاي جديد را داشته باشند، اقدام به مداخله در اين بافت ها بكنند. بصورتيكه ايجاد يك ارتباط منطقي ميان بافت مركزي شهر و بافت جديد بدون تغيير اساسي در شالوده هاي محيط شهري، نوسازي و بهسازي ساختمان ها با تلفيقي از الگوهاي قديمي و جديد به منظور حفظ حافظه تاريخي محدوده و جذب گردشگر و درآمد زايي از طريق مديريت خلاقانه مي توانند در رسيدن به اين هدف موثر باشند. پژوهش حاضر، مطالعه اي كاربردي است كه با روش «توصيفي- تحليلي» به مطالعه مفاهيم فرسودگي و الگوهاي نوسازي و بازسازي در نمونه هاي خارجي پرداخته است. براي جمع آوري اطلاعات لازم در بخش توصيفي پژوهش، از اسناد كتابخانه اي، پايگاه هاي اينترنتي، پژوهش هاي مرتبط استفاده شده است.