بازشناسي مولفه هاي خيابان كامل به منظور ارتقاء كيفيت محيط(مطالعه خيابان امام رضا(ع) مشهد)

طرح خيابان‌هاي كامل ازجمله ايده‌هاي جديد در برنامه‌ريزي شهري و حمل‌ونقل شهري، چندي است كه در كشورهاي توسعه‌يافته صنعتي به منظور كاهش وســايل نقليه موتوري و وابســتگي الگوي زندگي شــهري به آن‌ها اجرا شده است و نتايج مثبت آن حاكي از موفقيت اين طرح مي باشد. پژوهش پيش رو باهدف ارتقا كيفيت محيطي خيابان امام رضا (ع) شهر مشهد با رويكرد خيابان‌هاي كامل از نوع تحقيق تحليلي-توصيفي انجام‌شده است. در اين تحقيق پس از معرفي خيابان به‌عنوان يك فضاي شهري به بررسي نظريات نظريه‌پردازان خيابان پرداخته و معيارهاي كيفيت مطلوب از ديدگاه نظريه‌پردازان و معيارهاي مطلوبيت خيابان‌هاي كامل در 5 بعد اجتماعي، كالبدي، اقتصادي، عملكردي و زيست‌محيطي مطالعه تطبيقي ‌شده و با بررسي نمونه‌هاي موفق جهان، اهداف و سياست‌هاي رسيدن به اين دسته از خيابان‌ها شناسايي‌شده است. در بررسي خيابان امام رضا (ع) در حوزه مركزي شهر مشهد، ابتدا معيارهاي مطلوبيت خيابان‌هاي كامل در محور مذكور با كمك مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني و با استفاده از پتانسيل‌هاي خيابان، بررسي‌ و سپس با استفاده از آزمون ناپارمتري كاي دو تك متغيره به تحليل معيارها پرداخته‌شده است نتايج حاصل از پژوهش بيان مي‌كند از ميان 16 معيار بررسي‌شده معيارهاي ايمني، وجود فضاهاي گفتمان، توجه به منظر نرم، آلودگي‌هاي زيست‌محيطي با درجه آزادي كمتر از 0.05 با ضعف‌هايي مواجه هستند كه كيفيت خيابان را به چالش كشيده‌اند و در نهايت پيشنهاد‌هايي در جهت ارتقا كيفيت محيط خيابان امام رضا (ع) ارائه گرديده است.