ارزيابي ريسك هاي آسانسور با استفاده از تكنيك FMEA

آسانسور به عنوان بخشي مهم در پروژه‌هاي عمراني، ساختماني و صنعتي كه طرح و اجراي آن نيازمند مديريت است و از اينرو ارتباطش با مبحث مديريت پروژه به صورت كل و مديريت ريسك به صورت جز، نياز به شناسايي و بررسي ريسك‌ها و نحوه مواجهه با آنها را الزام مي‌دارد. بر اين اساس، شناسايي و ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﺭﻳﺴﻚ‌ها ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﺻﻠﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺍﻳﻤﻨﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺑﺴﺘﺮ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻣﺪﻳﺮ ﺍﻳﻤﻨﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻛﺎﻫﺶ ﺭﻳﺴﻚ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﻲ‌ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻛﺎﻫﺶ ﺭﻳﺴﻚ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﺭﻳﺴﻚ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. در اين تحقيق، ضمن شناسايي و معرفي ريسك‌هاي آسانسور و بررسي علت ريسك‌ها، تكنيك FMEA به عنوان تكنيكي پيشگيرانه و قابل انعطاف در تمامي جنبه‌هاي شناسايي و كنترل ريسك، معرفي و مورد استفاده قرار گرفته است. تكنيك مذكور با 9 گام اصلي شناسايي و ارزش گذاري ريسك‌هاي ايمني آسانسور و 5 گام فرعي به اقدامات اصلاحي و پيشگيرانه مي‌پردازد. نتايج نشان مي‌دهد سقوط افراد در داخل چاهك يا روي كابين آسانسور مهمترين ريسك در ايمني آسانسور مي‌باشد.