رابطه بين بازي هاي رايانه اي با مهارت حل مساله در بين دانشجويان

توليد و توسعه بازي هاي رايانه اي بر اساس سبك هاي شناختي و فراشناختي و استفاده و بهروه وري آن در زمينه حل مساله از جمله نيازها و چالش هاي نوين در عرصه بازي هاي رايانه اي مي باشد كه كمتر به آن توجه و تمركز شده است. توجه به تفاوت هاي افراد در زمينه يادگيري و شناخت و آگاهي در زمينه انواع سبك هاي شناختي و فراشناختي در جهت پيشبرد توانايي حل مساله فراگيران به منظور افزايش بازدهي آنان به كمك بازي هاي انطباقي مبتني بر نيازها، اولويت ها، و ويژگي-هاي هر يادگيرنده، از جمله مسائل حايز اهميت در اين حوزه است. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين ميزان استفاده از بازي هاي رايانه اي و مهارت حل مساله دانشجويان انجام گرفت. تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ روش، توصيفي - پيمايشي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان دانشگاه اصفهان بود و از نمونه‌ي 180 نفري به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي با تخصيص متناسب استفاده شد. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل يك پرسشنامه محقق ساخته (جهت گردآوري اطلاعات پيرامون بازي هاي رايانه اي) با پايايي 85/0 و روايي تاييد شده توسط متخصصان تكنولوژي آموزشي و آزمون استاندارد مهارت حل مساله هپنر و پترسون (1982) با پايايي 87/0 بود. در تحليل داده‌هاي آماري از روش‌هاي توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) و روش‌هاي استنباطي (ضريب همبستگي اسپيرمن) در محيط نرم افزاري آماري استفاده گرديد. يافته ها نشان مي دهد: 1- بين ميزان استفاده از بازي هاي رايانه اي و مهارت-هاي حل مساله در بين دانشجويان رابطه معنادار وجود ندارد. 2- بين نوع استفاده از بازي رايانه اي و مهارت هاي حل مساله در بين دانشجويان رابطه معنادار وجود دارد.