مسئوليت مدني ناشي از بازي هاي رايانه اي

امروزه استفاده از بازيهاي رايانه‌اي در سطح جهان به طور گسترده‌اي رو به افزايش است. اين بازيها با كاربردهاي سرگرمي، درماني و آموزشي مورد استفاده طيف وسيعي از كاربران قرار مي‌گيرد. پيامدهاي منفي ناشي از اين بازيها بر كاربران چالش بزرگي را براي متخصصين جامعه از جمله حقوقدانان، جامعه شناسان، روانشناسان و نهادهاي ناظر ايجاد كرده است. در اين مقاله پس از تعريف مفاهيم ضروري در رابطه با اين چالش و تبيين ماهيت بازي‌هاي رايانه‌اي به بررسي مباني مسئوليت مدني ناشي از بازيهاي رايانه‌اي در دو فرض مي‌پردازيم: 1- زماني كه اين بازيها به عنوان سرگرمي توسط شخص كاربر انتخاب مي‌شود، 2- زماني كه اين بازي ها به عنوان ابزار درمان توسط درمانگر تجويز مي‌شود. همچنين معيارها و استانداردهاي مشخص شده در دستورالعمل مصوب نحوه صدور مجوز و پروانه عرضه بازي‌هاي رايانه‌اي و انطباق آن با اصول اخلاقي و ديني مورد بحث قرار خواهد گرفت. بحث ارائه شده مي‌تواند متوليان امر را به سمت تدوين قوانين جامع‌تري راهنمايي كند كه در آنها صرف نظر از حقوق مادي توليدكنندگان، حفاظت از حقوق كاربران و جلوگيري از آسيب‌هاي ناشي از بازي‌هاي رايانه‌اي در اولويت باشد.