آموزش با فناوري واقعيت تركيبي

واقعيت تركيبي يكي از فناوري هاي ديجيتال نوظهور است كه مي تواند در محيط واقعي و مجازي تعامل ايجاد نمايد. تجربيات كسب شده از طريق اين فناوري، واقعگرايانه، معتبر، جذاب و سرگرم كننده هستند. در حال حاضر، واقعيت تركيبي در حوزه هاي مختلفي مانند سرگرمي و آموزش و پرورش مورد استفاده قرار مي گيرد. هدف مقاله حاضر ارائه تعريفي از واقعيت تركيبي، بيان تفاوت ميان واقعيت تركيبي، واقعيت مجازي و واقعيت افزوده، چگونگي ظهور واقعيت تركيبي در آموزش از طريق دنياي مجازي و رابط هاي لمسي، معرفي نرم افزارهاي آموزشي واقعيت تركيبي، نحوه كاربرد واقعيت تركيبي در محيط مشاركتي و چونگي ايجاد انگيزه در فرايند آموزش از طريق اين فناوري است. اين مقاله از نوع مروري است. جهت گردآوري اطلاعات از موتورهاي جست و جو گر، پايگاه داده هاي معتبر از جمله Scientific Information Database, Science Direct, Google Scholar و مطالعات كتابخانه اي در كتب و مقالات علمي منتشر شده، استفاده شده است. با توجه به پژوهش هاي صورت گرفته و مطالعات انجام شده در اين زمينه، واقعيت تركيبي مي تواند تحولي بزرگ در جهت بهبود فرايند ياددهي- يادگيري و افزايش كيفيت يادگيري يادگيرندگان باشد.