تاثير توانبخشي در فضاي مجازي بر ادراك روابط ديداري- فضايي دانش آموزان پسر با نارساخواني مقطع دوم و سوم دبستان

مقدمه: اختلال در خواندن يا نارساخواني از شايع ترين اختلالات يادگيري مي باشد كه مي تواند اثرات جدي رواني واجتماعي ايجاد نمايد و در اين راستا استفاده از فضاي مجازي به عنوان يكي از روش هاي توانبخشي جديد مي تواند اثر بخش باشد. هدف از اين پژوهش تعيين تأثير توانبخشي در فضاي مجازي از طريق بازي ماجراجويانه(اكشن)رايانه اي بر ادراك روابط ديداري-فضايي دانش آموزان با نارساخواني مي باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه به صورت كارآزمايي باليني تصادفي (RCT) بر روي تعداد ۲۸ نفر ازدانش آموزان پسر مركز اختلال يادگيري نسيم شهرستان مباركه اصفهان در سال تحصيلي ۱۳۹۴انجام پذيرفت. ابزارهاي اين مطالعه شامل آزمون تشخيصي خواندن، آزمون ادراك مهارت‌هاي ديداري (TVPS-R) و بازي كامپيوتري Rayman Raving Rabbids بود. تجزيه تحليل داده ها بانرم افزار spss-22 انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه بين ميانگين تفاضل نمرات آزمون مهارت خواندن{سرعت (p 001) و دقت(p .001)} و ادراك روابط ديداري-فضايي (p 001) دانش آموزان با اختلال خواندن دو گروه مداخله و كنترل در مراحل پيش آزمون-پس آزمون تفاوت معنادار وجود دارد. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه حاكي از آن بود كه برنامه مداخله منجر به افزايش توانايي مهارت خواندن(سرعت و دقت) و ادراك روابط ديداري-فضايي دانش آموزان گروه مداخله گرديد.