تأثير ويژگيهاي جمعيت شناختي خانواده بر تابآوري تحصيلي دانش آموزان

پژوهش حاضر در مورد دانش آموزان دوره‌ي دبيرستاني است و اين‌زماني است كه افراد در سنين نوجواني به سر مي‌برند و ازآنجاكه مدرسه و شرايط تحصيلي در اين زمان به دليل ارتباط آن با موفقيت‌هاي بعدي مثل قبول شدن در دانشگاه و اكتساب شغل از اهميت زيادي برخوردار است؛ شناسايي عوامل مؤثر بر تاب‌آوري تحصيلي در اين دوره مي‌تواند امري مهم تلقي گردد پژوهش حاضر به‌منظور بررسي تأثير ويژگي‌هاي جمعيت شناختي خانواده بر تاب‌آوري تحصيلي دانش آموزان در جنوب شهر تهران انجام شد، جامعه آماري از ميان دانش آموزان جنوب شهر تهران و نمونه پژوهش از بين دانش آموزان منطقه 18 آموزش‌وپرورش به‌صورت تصادفي خوشه‌اي انتخاب گرديد. افراد نمونه 312 نفر از دانش آموزان دختر متوسطه دوم شاغل به تحصيل در اين منطقه بودند. ابزارهاي گردآوري اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه‌ي جمعيت شناختي و مقياس تاب‌آوري تحصيلي مارتين (2003) بود. پايايي پرسشنامه تاب‌آوري تحصيلي 83/0 محاسبه گرديد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي و تحليل واريانس (ANOVA) استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين مرتبه تولد دانش آموز با تاب‌آوري تحصيلي در سطح p 0.05، از نظر آماري تفاوت معنا دار وجود دارد، اما بين متغيرهاي رشته تحصيلي، سن دانش‌آموز، سن والدين، تحصيلات والدين و همچنين وضعيت شغلي والدين با تاب‌آوري تحصيلي از نظر آماري تفاوت معنا داري وجود ندارد